من دختر اسفندم
مرا بی دریا رها کنی
ماهی‌هایی در چینِ دامنم
رقصی چنین می‌کنند!
.
.
.
مهدیه لطیفی

پ.ن: شرح حال این روزهایم بهتر از این نمی‌شد، مضاف بر این‌که تب دارم، لرز دارم، حالت تهوع از همه چیز دارم، برای اولین بار فشارم جوری افتاد که بی‌هوا به زمین افتادم، بازویم خراشیده و کوبیده شد به تاج مبلی که قرار بود تکیه‌گاهم در آن لحظه شود ولی زمینم زد، کبود شدم و من نفهمیدم... من در سیاهی چشمانم غرق بودم و هیچ کس هم حال مرا نفهمید!